سرلیستی اصلاح‌طلبان

اشاره: شاید وقتی دیگر ! خیلی وقت است با این جمله آشنایند. می‌گذرند از حقشان، به امید یک روز بهتر، روزی که شاید وقتی دیگر بیاید! چند سالی هست که همین آش بود و همین کاسه. ولی مثل آنکه هنوز هم زمانش نرسیده. مشکلاتشان یکی دوتا نیست، از تائید صلاحیت‌ها بگیرید تا خطر ورود تندروهای مخالف به مجلس. همین‌هاست که باعث شده تا این روزها نه زمان برایشان مهم باشد و نه مرز‌ها و جناح ها. این روزها آنچه که برای اصلاح‌طلبان بیش از هرچیز دیگر اهمیت دارد آینده مجلس است و اینکه رقبای اصلی اشان که تندروهای همیشه آشنا! هستند حضور حداقلی در مجلس داشته باشند. اما آیا الزام رسیدن به این مهم یعنی اینکه خط و خطوط جناحها آنقدر درهم بشکند تا در تقاطع اصولگرایی و اصلاح‌طلبی جایشان باهم گم شود؟ ویا این جو زمانه است که اینگونه برخی از اصولگرایان میانه را به سمت اصلاح‌طلبان کشانده و بالعکس. اگر چنین باشد یک احساس، بیش از هر زمان دیگری جریان‌های سیاسی را قلقلک می‌دهد، اینکه باید طرحی نو در عرصه احزاب در انداخت ! و اگر هم نه پس چه باید کرد؟ این گرایشها به سمت یکدیگر چه معنایی دارد؟ کار به جایی رسیده که حتی برخی گمانه زنی‌ها از این حاکی است، علی لاریجانی رییس مجلس پس از عملکردش در برجام، به عنوان کاندیدای اصلاح‌طلبان هم مطرح شده و آنقدر این موضوع برای گروهی اهمیت دارد که اعلام می‌کنند در صورت نامزدی لاریجانی از قم، برای شرکت در انتخابات مجلس، هیچ اصلاح‌طلب دیگری به خاطر احترام به وی وحمایت ازاو نباید کاندیدا شود. اما چرا؟ آیا چنین روندی به معنای عقب نشینی اصلاح‌طلبان و رضایتشان به شرایط موجود است؟ اصلا و اساسا چنین بحثی در حال حاضر در بین عامه اصلاح‌طلبان قم و درباره شخص علی لاریجانی وجود دارد؟ برنامه اصلی اصلاح‌طلبان با این روند در انتخابات مجلس دهم چه خواهد بود؟ به منظور پاسخ به این پرسشها با آذر منصوری عضو شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان و از اعضای حزب اتحاد ملت در باره اظهارنظرهای اخیر پیرامون دکتر لاریجانی و رویکرد اصلاح‌طلبان در قبال او گفتگو کردیم و از آنچه که قرار است در آینده جایگاه قانونگذاری کشور روی دهد پرسیدیم.